YÜKSEL KÖKSAL Anlatıyor, (Üçüncü ve Son Bölüm)
Ä°STANBUL ve TETÄ°SAN TECRÜBEM…

Ben 1978 yılında teknik müdür olarak fabrikayı Büyük Sanayiden yeni yeri olan EsenboÄŸa’ya taşınmasına nezaret ettikten sonra, fueloil darlığından dolayı kömüre geçilen kazanların yarattığı Ankara’daki hava kirliliÄŸinin had safhaya ulaÅŸmasından ötürü daha yeni doÄŸmuÅŸ olan çocuÄŸumu o atmosferde yaÅŸatmamak için Ä°stanbul’a taşınma kararı aldım.
Daha önce Selnikel’den ayrılmış olan Ethem MaÄŸden ve diÄŸer 2 ortakla birlikte bir proje ve taahhüt ÅŸirketi (TETÄ°SAN) kurarak endüstrinin ihtiyaç duyduÄŸu mühendislik ve araÅŸtırma isteyen tesisat iÅŸlerine girmiÅŸtik. O zor yıllarda (1979 ve1980) yeni bir baÅŸlangıç yapmak bir hayli zahmetliydi. Benzin, mazot, fueloil, tüp gaz tedarikinde sıkıntılar ve bazı gıda maddelerinin temininde güçlükler vardı.
Aldığımız iÅŸlerden biri de Küçükköy’de bir basma fabrikasından çıkan baca gazındaki gazyağını kurduÄŸumuz orijinal bir sistem ile geri kazanmaktı. Bu tesisin teknik hesaplarını literatürden, bir Rus mühendisin kitabından esinlenerek yapmıştım. Tesis baÅŸarı ile çalıştı, geri kazanılan gazyağı ısı santralında brülörün ilk ateÅŸleme devresinde hafif yaÄŸ olarak kullanılmıştı. Fabrikadaki diÄŸer 2 sistemin iÅŸini ise bize vermediler, piyasada çalışan ustalara bizim sistemi taklit ettirmek iÅŸlerine gelmiÅŸti. Renault-Mais ÅŸirketinin Küçükyalı’daki bir araba boyama tesisini yaptık. Ä°lk defa 3 kabinli, boyama, dinlenme ve kurutma kabinli bir sistemi uygulayarak ve arabaları ray üzerinde zincir tahrikiyle kabinler arasında hareket ettirerek deÄŸiÅŸik bir sistemi baÅŸarı ile gerçekleÅŸtirmiÅŸtik. Aklımda yer etmiÅŸ olan bir iÅŸ hatıram da KazlıçeÅŸme’deki bir deri boyama fabrikasına verdiÄŸimiz tekliftir. O zamanlar deri sanayicilerinin yoÄŸun olarak bulundukları KazlıçeÅŸme 1980’li yıllarda Tuzla Organize Deri Sanayiine taşınmıştı. Deri sanayi son derece kötü ÅŸartlarda imalat yapıyordu, çevre kirliliÄŸi inanılmazdı. Fabrika sahibi mevcut pistoleli, bantlı deri kumaÅŸ boyama ve kurutma tesisinin kurutma tünelini daha verimli hale getirmek için tesiste revizyon teklif etmemizi istemiÅŸti. Ben teklifi hazırlayabilmek ve mevcut tesisten teknik doneleri elde edebilmek için 3-4 gün sabahtan akÅŸama kadar fabrikada inceleme yapmış ve ölçümler almıştım. Sonra iyi hazırlanmış bir teklifi projesi ile birlikte takdim ettik. Hava, ısıtma ve kurutma kapasiteleri, gerekli bant hızını vermiÅŸtik. Detaylı teklif vermemizdeki gaye teklif muhteviyatını sınırlamak, bu ÅŸekilde teklif kapsamını net bir ÅŸekilde belirlemekti. Ancak fabrika sahibi bedavaya alışkın olduÄŸu için, projeyi kendi ustalarına verip çok daha ucuza iÅŸi yaptırma yolunu seçmiÅŸti. Yeni piyasaya girmiÅŸ taahhüt firmalarından beklenti, mühendislik gereken iÅŸleri, küçük atölyelerin fiyatlarına yapmalarıydı. Ben bir müddet sonra taahhüt iÅŸlerinden çıkıp baÅŸka alanlarda çalışmayı tercih etmiÅŸtim. 

Devamını dergide okuyabilirsiniz