Yüzeysel sularda TOS oranı(< 50 ppm)' den başlayan binlerce ppm değerine varabilen değişkenlik gösterebilir. Bu tip suların demineralizasyon arıtımında kullanılabilmesi için yapılan bazı ön arıtma prosesleri aşağıda verilmektedir; t Giriş suyundaki ve depolama tankındaki bakterileri kontrol altında tutabilmek için klorlama yapılması kesinlikle zorunludur. t Alum ve benzeri koagulan maddeleryardımı ile pıhtılaştırma/çöktürme ve filtreleme prosesi ileAKM*G, bulanıklık ve SDl'nın düşürülmesi. Alternatif prosesler; ultrafiltrasyon ve kimyasallar yardımı ile doğrudan filtrasyon. t Şayet çöktürme veya ultra filtrasyon işlemi yapılamıyorsa Greensand filtresi kullanılarak demir ve manganın giderilmesi. t Genel olarak katı partiküllerin giderilmesi için çok katmanlı filtreler. t Şayet suyun sertliği yüksek ise kireçle yumuşatma (Lime Softening) ve çöktürerek arıtma (clarification) veya sodyum formunda katyon değiştiriciler (yumuşatma cihazları). t Şayet TOC oranı çok yüksek; çöktürerek arıtma veya ultra filtrasyon ile giderilmiyorsa organik skavencır*7 kullanılır. t Kalıcı kloru gidermek için ya aktif karbon filtresi kullanılır veya sodyum bisülfitdozlanır. t RO ünitesi girişlerine ön filtreleme için 51 O mic.'lik kartuş filtre konur. Bir organik skevencır ünitesine gereksinim duyulması sistemin devamında yer alan demiNSLATION neralize ünitesindeki ekipmanların tiplerine bağlıdır. Şayet demineralizasyon ünitesinde bir RO varsa TOC üst sınırı 3 ppm olmalıdır. IX İyon Değiştirici*7 olması halinde bu sınır 1 ppm'i geçmemelidir. Yüksek TOC değeri RO membranlarının tıkanması sonucunu doğurur bu sebeple membranlar sıkça yıkanmalıdır. Yüksek orandaki TOC değeri iyon değiştirici sistemlerde anyonik reçinelerin kirlenmesi sonucu; işletim sürelerinin kısalmasına, rejenerasyon etabında durulama suyu hacminin ve sürelerini n artmasına ve Presipitatör Çökeltme Havıızıı reçine ömrünün azalmasına sebep olur. Ayrıca Kireç I 500/a ile yıımıışatıııa sistemi Kapasite: 50 1113//ı organik kirlenmeye uğrayan reçinelerin peryodik olarak "tuzdan geçirme" olarak tanımlanan özel yıkama işlemine tabi tutulması gerekir. Yüksek SDI değeri RO sisteminin verimliliğini etkiler. Membran tıkanmaları hem üretilen su miktarının hem de su kalitesinin düşmesine sebep olur. Tekrarlayan kirlenmeler membranlarda sürekli basınç düşümüne yol açar ve membranların erken değiştirilmesi sonucunu doğurur. Şayet arıtma sisteminin devamında RO ünitesi varsa bu sistemin başlangıcına aktif karbon filtresi konulması tavsiye edilmez. Bu ünite membranlar için bir bakteri kaynağı olabilir veya kaçan karbon tozları mebranları tıkayabilir. Sudaki kalıcı klorun giderilmesi aktif karbon filtrasyonuna göre daha etken, hızlı ve de daha ucuz olan sodyum bi sülfit dozlaması ile sağlanır. Aktif karbon kullanımının avantajı daha pasif bir sistem olması ve işletim özeni gerektirmemesidir. Kuyu Suları Yüzey sularına göre daha temiz olmaları ve içerisindeki maddelerin pek az değişmesinden dolayı çoğu kez düşük düzeyde bir ön arıtma gerektirir. Kuyu suları genellikle düşük seviyede AKM (Askıdaki katı madde) ve SDI içerirler ve önemli miktarda demir, mangan ihtiva edebilirler. Kuyu sularında TOS oranı en düşük C < 75 ppm)' den başlayıp en yüksek > 1000 ppm olabilir. Kuyu suyu için yapılmış bir ön arıtım prosesi aşağıdaki proses birimlerini içerir: t Mu iti medya Filtrasyon : Şayet varsa AKM' yi düşürmek için bazan gerekebilir. Filtre giriş hattına bir koagulant madde dozlayarak submikron büyüklüğündeki kolloidal maddelerin tutulması sağlanır. t Yumuşatma (Kireçle çökeltme veya sodyum forum'lu yumuşatıcılar ile olabilir): RO girişlerinde ham suların bazen yumuşatılması gerekebilir. Alternatifolarak RO ünitesi için yapılan bir ön arıtma sisteminde pH ayarlaması ve RO ünitesinin konsantre deşarj suyundaki az çözünür tuzların çökelmesini önlemek için polimetrik antiskalan madde dozlaması yapılır. Paket Tip Deıııiralize Sıı Ünitesi İletkenlik: 5 µS/cııı *6 AKM: Askıdaki katı madde *7 Skavencır (Scaveııger): Anyoııik reçiııeli özel bir iyoıı değiştirici t Greensand filtreler: Demir ve manganez gidermek için kullanılır. Bu kirleticilerin toplam limitleri IX için 0,3 ppm, RO'lar içinse 0,05 ppm (demir)'dir. RO için limit suyun pH'ına ve sudaki oksijen miktarına bağlıdır. Sudaki demir oksitlenmemiş (Fe+2) formunda ise yumuşatıcılar veya RO üniteleri tarafından tutulabilir. Alternatif olarak klorlama veya havalandırma ile okside edilen demirler bazı hallerde çok katmanlı filtrelerde başarılı şekilde giderilir. Kapasite: 14 m 3/h TESİSATDERGİSİ .. SAYI 81 EYLÜL 2002
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=