Bromun hidrolizi/bozunması çevresel açıdan önemlidir. Bozunma pH ve sıcaklıkla hızlandırılır. Molekülün yarı ömrü pH değerine çok bağlıdır. pH=8-10 aralığında yarı ömür, 2 saatten hızla 2 saniyeye düşer. Bu nedenle brom, çevresel kararlılığı dolayısıyla en iyi biositlerden biridir. Deriye verdiği zarar ve dozlama zorluğu bromun bir dezavantajıdır. Brom, deride, ağrı verici ve çok yavaş iyileşen yanıklara sebep olur. Klor ve brom tabletlerinin her ikisi de güçlü oksidantlardır. Yanıklara maruz kalmamak için eldiven kullanılmalıdır. 2.3 Uyarı: Klor ya da brom kullanılırken mutlaka bir kimyasal dozlayıcı kullanılmalıdır. Krom ya da brom kuleye manuel olarak boşaltılırsa, kule tabanında birikecek ve burada konsantrasyonu yüksek, güçlü, korozif lekeleroluşturacaktır. Bu durumda metalden yapılmış kule tabanı aşınacak ve sızıntı problemlerine sebep olacaktır. Sistemde birden fazla ve aynı zehirden etkilenmeyen mikroorganizma mevcutsa en iyi uygulama, önce birini etkileyen biosidi şaklamak, daha sonra bu dozlamayı durdurarak diğerini etkileyen biosidi dazlamak olacaktır. Bu uygulama, mikroorganizmaların dozlanan zehirlere karşı kazanabilecekleri bağışıklıklara da engel olmaya yardım edecektir. 3. Okside Edici Olmayanlar (Biostadlar) Okside edici olmayanlar, mikroorganizmalara karşı etkisi geniş bir spektrumda kanıtlanmış olan zehirli maddelerdir. Halen kullanılmakta olan okside olamayan zehirli maddeler mevcuttur. 3.1 . Ozon Ozon, kararsız yapıda, uçuk mavi gaz formunda olup, havanın elektrikle indirgenmesiyle üretilir. Ozon üretimi, elektrotlar arasından yüksek voltajda oksijen geçirilmesiyle elde edilir. Bu elektrotlar transformatörle güçlendirilir. 03 olarak ifade edilen ve suda çözünebilen, kararsız bir gaz olan ozon, suda suyun niteliklerini bozacak bir bakiye bırakmaz. Ortamda dağılacak ya da 1 520 dak. sonra oksijene dönüşecektir. pH arttıkça kararsızlık özelliği artar. Ozon kullanımının avantajı, kimyasal bir tehlike yaratabilecek depolama yapılmaksızın üretilebilmesidir. Ozonlama için optimum pH=6.0-7.0 aralığı gerekir. Amonyakla reaksiyona girmez. Ozonun bakteriler üzerinde 5 dakika temas süresindeki etkisini, klor 30 dakikada gösterir. En büyük dezavantajı, üretiminin pahalı olmasıdır. Ozonlama sisteminin maliyeti, klor dozlama sisteminden dört kat daha yüksektir. Ozon, virüsleri öldürmede klordan daha etkilidir. Klordan farklı olarak sudaki azotlu organik maddelerle inaktivite edilmez. Bakiye olarak sadece 02 bırakır. Ayrıca klorun son zamanlarda sudaki organik atıklarla trihalometanlar(CHX,) oluşturduğu ve bunların da evsel amaçlı kullanımda sağlığa zararlı olduğu anlaşılmıştır. 3.2. Ultraviyole Işınları Ultraviyole ışınları ozon ile aynı şekilde çalışır. Deneysel çalışmalar, ultraviyole dezenfeksiyonunun klor ile dezenfeksiyonla çok benzer olduğunu göstermiştir. Güneş ışığının mikroorganizma öldürmede etkin olan kısmı dalga boylar 1 000-3900A° olan Ultraviyole ışınlarıdır. olan Ultraviyole ışınlarıdır. Özellikle dalga boyları 1 000A° olan UV ışınları mikroorganizmaların stoplazmasını tahrip ederek öldürmede çok etkilidir. Sporlar için de öldürücü etkisi vardır. UV kaynağı olarak havası boşaltılmış civa, buharlı kuartz lambalar kullanılır. Işınlar 30 cm den daha derine etki edemezler. Ozon ve UV kullanımının küçük miktardaki sular için uygun olduğu gözönünde bulundurulmalıdır. 3.3. Dibromo-Nitrilo-Prapionamide (DBNPA) DBNPA molekülü oldukça etkili, geniş spektrumlu bir biostad olup hareketşekli çok hızlıdır. Mikroorganizmaların hücrelerine nüfuz eder, kararlı protein gruplarını bağlayarak oksidasyon-redüksiyon TESİSAT DERGİSİ ma SAYI 74 ŞUBAT 2002 prosesini durdurur ve böylece organizma ölür. DBNPA'nın bozunması yüksek pH ve sıcaklıkla hızlandırılır. Sıcaklık ve/veya pH yükseltilerek zehirsiz hale getirilebilir. 3.4. Organo-Kalay Bileşikleri Bu bileşikler alg ve ahşap çürüten organizmalara karşı etkilidirler. Bunun sebebi çözeltide iyonize olmadan kalırlar, mikroorganizma hücre duvarını delip geçerek, protein grupları ile karboksil ve aminoasit bileşikleri oluşturdukları stoplazmaya hücum ederler. Böylece aminoasitler yapı değiştirmiş olurlar ve hayati reaksiyonlarını sürdüremez hale gelirler. 3.5. Quaternary Amonyum Tuzları Bu tuzlar yüksek pH koşullarında bakterilere karşı son derece etkili olan biosidlerdir ve temiz kulelerde daha iyi etki gösterirler. Kulede aşırı dozlanması, köpük problemine sebep olabilir. 3.6. Organo-Sülfür Bu ürün mantar ve jelatinimsi bakteri tabakası oluşumuna karşı yüksek derecede ve kısmen de sülfat üreten bakteri türüne karşı etkilidir. Suda çözünebilir ve kullanımı kolaydır. Organa sülfür bileşiklerinin biosid amaçlı olarak besin üretiminde yaygın kullanımının yanı sıra soğutma suyu sistemlerinde de kullanılması mümkündür. Kimyasal bir proseste stokromdan demir iyonunun giderilmesi enerji transferini durdurur ve hücrenin ölmesine sebep olur. 3.7. Metil bi-Thioyanate Bu tür, alg, mantar, bakteri gelişimi ve çoğunlukla da sülfat üreten bakterileri önlemek için en etkili biosid çeşitlerinden biridir. Ağır karışımlı ve çözünmüş demir içeriklerinde etkili değildir. PH >7,5 değerlerinde etkilidir. Yüksek alkaliniteye sahip sularda kullanılması tavsiye edilir. Sudaki çözünürlüğünü arttırmak için bir dağıtıcı ile tatbik edilerek alg-bakteri tabakalarındaki nüfuziyeti artırılır. Bazı durumlarda, okside edici olmayan zehirleyicilerin, okside edici olan eşdeğerlerinden daha etkili oldukları görülebilir. itJ
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=