leri verilmektedir. İlk isim Avustralya'dır ve yanında 108 yazmaktadır. Bu rakam şu anlama gelmektedir; Avustralya baz alınan yıla göre sera gazlarını öngörülen yılda yüzde sekiz (%8) artırabilecektir. Burada hemen baz yılı ve hedeflenen yılları belirtelim. Baz yıl olarak 1 990 yılı, hedef olarak da 2008-2012 yılları arası alınmıştır. Avustralya örneğine baktığımız zaman, bu ülke 2008-2012 yılları arasında atık sera gazları miktarını 1990 yılındaki toplama göre %8 arttırabilecektir. Bu artışın sebebi ise Avustralya'nın kalkınmakta olan ülkeler statüsünde bulunduğu gerçeğidir. Bir başka örnek olması amacı ile listedeki ikinci ülkeyi, ele alalım, Avusturya. Avusturya'nın hizasında ise 92 yazmaktadır, bu da Avusturya'nın hedef yıllara gelindiğinde atık gazlarını 1 990 yılındaki oranın %8 altına indireceği taahhütüdür. Avusturya gelişmiş ülke olarak kabul edilmektedir. Bu listede 39 adet ülke bulunmaktadır ve Türkiye bu listede yoktur. Sonuç olarak Kyoto Protokolü'nde hangi ülkelerin, hangi tarihe kadar, yüzde kaç oranında atık sera gazı indirimi yapacakları belirlenmiştir. Buenos Aires Konferansı (1998) (Dördüncü TaraflarKonferansı) Kyoto Protokolü'nden sonraki ilk konferans (Dördüncü Taraflar Konferansı) 2-13 Kasım 1998 tarihleri arasında Arjantin'in Buenos Aires kentinde yapıldı.İki hafta süren bu konferansta yaklaşık 170 ülkeyi temsilen hükümet yetkilileri katıldı ve "Global iklim Değişikliliği Riskinin" önlenebilmesi amacı ile iki yıllık bir "İş Planı" hazırladılar. Bu iş planının amacı; gelişmiş ülkelerin Kyoto Protokolü'ne uygun hareket edebilmeleri için yol göstermek ve çalışmalarını hızlandırabilmekti. Bu çalışmaların beraberinde, iş planı ile çevreye uyumlu teknolojilerin gelişmekte olan ülkelere transferi kolaylaştırılıyordu. Yetkililere göre bu iş planı, Kyoto Protokolü'ndeki eksik kalan detayları tamamlamakta ve uygulamanın erkene alınmasını sağlamaktaydı. Bu konferans süresi içinde A.B.D. de Kyoto Prokolü'nü imzalayan 60'ıncı ülke olmuştur. Bonn Konferansı (1999) (Beşinci Taraflar Konferansı) 166 ülkeden katılan bakanlar ve yetkililer, 25 Ekim ve 5 Kasım tarihleri arasında Almanya'nın Bonn kentinde toplanarak Kyoto Protokolü'nün önemli detaylarını Kasım 2000 tarihine kadar sonuçlandırabilmek amacı ile görüşmelere başladılar. Bu konferansın açılış konuşmasını yapan Gerhard Schroeder, Rio'da imzalanan İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi'nin 1 O yıl sonra 2002'de uygulamaya konmasının mümkün olabileceğini belirtti. TESİSATDERGiSİ 1D SAYI 70 EKİM 2001 Bonn Konferansı'nda alınan bazı kararlar önemli konulara açıklık getirdi; bunların başında da sera etkisi yaratan gazlar konusunda hazırlanacak olan endüstrileşmiş ülke raporları ve bu gazların nasıl ölçüleceğinin kriterleri geliyordu. Ayrıca gelişmiş ülkelerin sera gazları konusundaki görüşlerinin dikkate alınması konusunda ortaya çıkan darboğazların da önemi vurgulandı. Konferansı takip eden 12 ay içinde özeliikle uygunsuzluklar, kapasite artırımları, emisyon ticareti ve ortak hareketler ile ilgili rejimlerin sonuçlandırılması için alınacak önlemler tanımlandı. Bonn Konferansı'na 60 bakanın da dahil olduğu yaklaşık 4.000 kişi katıldı. Ayrıca, çeşitli ortak görüşmelerin beraberinde hükümetler ve kuruluşlar seviyesinde çeşitli iklim değişikliği konularını içeren 135 adet çalışma grubu ve seminer yapıldı. Sonuçta Protokolün tamamlanabilmesi amacı ile 13 ve 24 Kasım 2000 tarihleri arasında, Hauqe'de Altıncı Taraflar Konferansı'nda buluşmak üzere Beşinci Taraflar Konferansına son verildi. Artık Hauge'deki toplantıda Protokol sonuçlandırılmış olacaktı. Hauge Konferansı (2000) (Altıncı Taraflar Konferansı) Bakanlar ve diplomatlar, iki hafta süren yoğun çalışmalar sonucunda, gelişmekte olan ve gelişmiş ülkeler arasında özellikle çevre dostu politikalar ve teknolojiler
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=