Makale 5. TS 825'TE "YOĞUŞMA KONTROLÜ" İ ÇİN ÖNERİ LEN YÖNTEMİN DEĞERLENDİRİLMESİ 5. 1. Modelin Değerlendirilmesi Standardta önerilen yöntem ile yapılan değerlendirmenin duyarlılığının azalmasına neden olan kabuller yapılmaktadır. Hesaplama modelinde, nem taşınmasının yalnızca buhar difüzyonu yolu ile meydana geldiği varsayılmakta, kılcallık ile taşınma gibi diğer tipler göz ardı edilmektedir. Ayrıca malzemelerin nem depolama özellikleri ihmal edilmektedir. Nem taşınmasının ve etkilerinin ısı ve hava geçişine olan etkileri ve karşılıklı etkileşimi göz önünde bulundurulmamaktadır. 5.2. Yöntemin, Kullanılan İklim Elemanları Açısından Değerlendirilmesi Yöntemde, dış ve iç iklim elemanlarının sabit olduğu varsayılmaktadır. TS 825, ısıl performansın değerlendirilmesinde, güneş ışınımı göz önünde tutulup, dış hava sıcaklığının yıllık değişimi hesaba katılırken, yoğuşma kontrolünde, yoğuşma ve buharlaşma dönemleri için iki farklı sabit değerin kullanılması öngörülmektedir. Güneş ışınımı etkisi ise göz ardı edilmektedir. Yine ısıl performansın değerlendirilmesinde Türkiye'deki farklı iklim bölgeleri göz önünde tutulurken, yoğuşma kontrolünde bundan kaçınılmıştır. Ele alınan Örnek 2'de de görüldüğü gibi yoğuşma dönemi için -10° C'lik dış hava sıcaklığı, Antalya için yapılan hesaplamada gerçek şartlarda oldukça uzak sonuçlara ulaşılmasına neden olmaktadır. 5.3. Yöntemin Kullanılan Malzeme Özellikleri Açısından Değerlendirilmesi Yöntemde, malzemelerin ısı iletkenlik değerleri ile buhar difüzyon direnç faktörleri değerlerinin çevresel etmenler ve meydana gelen olaylardan bağımsız olarak sürekli sabit kaldığı varsayılmaktadır. lsı iletkenlik katsayısının belirli bir nemlilik oranı ıçın geçerli olan "hesap değeri" belirlenmiş olmakla birlikte, malzeme içindeki nem depolanması göz önünde tutulamadığı için bu değerlerin gerçekteki değişimi ve düzeyi göz ardı edilmektedir. Aynı malzeme için verilmiş olan farklı buhar difüzyon direnç faktörü değerlerinden hangisinin kullanılması gerektiği konusunda, standarttaki olası yazım hataları nedeni ile çelişkiler söz konusudur. 5.4. Yöntemin Kullanım Açısından Değerlendirilmesi Grafik yöntem, hemen hiç matematiksel ön bilgi gerektirmeyip, standardta tanımlanan adımlar uygulanarak kolaylıkla kullanılabilmektedir. Böylece, belirli bir el alışkanlığı elde edilmesi sonrası, basit hesap ve çizimler yapılarak, kısa sürede bir değerlendirme yapma olanağı tanımaktadır. Yöntem, kabuk kesiti içindeki nem dağılımı konusunda bir bilgi vermeyip, ancak yoğuşma olması durumunu tanımlayabiImektedir. 6. SONUÇ TS 825' te yoğuşma kontrolü için önerilen yöntemde, özellikle iklim elemanları ve malzeme özellikleri için yapılan kabuller nedeni ile dış kabuk elemanlarının nem ile i lgi performansının gerçekçi bir biçimde belirlenmesi olanaklı gözükmemektedir. Ancak, aynı standartta ısı korunumu hesapları için iklim elemanlarındaki değişimlerin belirli oranlarda göz önünde bulundurulduğu gibi, yoğuşma kontrolü için de kullanılması durumunda gerçeğe daha yakın sonuçların elde edilebileceği açıktır. Yine malzeme özelliklerindeki değişimlerin hesaba katılması yararlı olacaktır. Yöntemin duyarlılığının artırılması için Türkiye' nin iklim elemanlarının kullanılmasına yönelik çalışmalar yapılmış durumdadır [8]. Dış kabuk elemanlarının nem ile ilgili performansının gerçekçi bir biçimTESİSAT DERGİSİ SAYI 58 � EKİML2000 Article de belirlenmesi için, bilgisayar kullanımının yaygınlaşmış olması sayesinde, sayısal çözümlerde bilgisayar kullanımı gerektiren daha duyarlı sonuçlar veren hesaplama modellerinin de kullanılması olanaklı gözükmektedir. TS 825'te yoğuşma kontrolü için önerilen yöntemin, var olan durumu ile, elemanların gerçekteki nem ile ilgili performanslarının ortaya koyulması için değil de ancak tasarım seçenekleri arasında bi r ön karşılaştırma yapmak amacı ile kullanılması uygun olacaktır. KAYNAKLAR 1. TEZCAN, Y. , Sıcak Yapı Elemanlarının Kondansasyon Kontrolü Hesaplarında Kullanılacak Dış Sınır Şartları ve Peryotların Belirlenmesi için Yeni Bir Metod, Doktora tezi, İ . T. Ü. Mimarlık Fakültesi, İstanbul, 19 70. 2. CERTIS, K. ; KIESSL, K., Feuchtetransport in Baustoffen, Forschungsbericht aus dem Fachbereich Bauwesen, Heft 13, Universitat Essen Cesamthochschule, 1 980. 3. HENS, H.; An Example o( lnternational Cooperation in HAM - Design, CIB - W40 Meeting 93 Sopron, C/8 Proceeding - Publication 1 73, Rotterdam, 1994. 4. CLASER, H. , Craphisches Verfahren zur Untersuchung von Diffusionsvorgangen, Kaltetechnik 1 1, Heft 10/ 59, s. 345 -349, Verlag C. F. Mül/er, Karlsruhe, 1959. 5. ANON. , DiN 4108: Warmeschutz im Hochbau, Beuth Verlag CmbH, Bertin, 1981 . 6. ANON., TS 825 - Binalarda lsı Yalıtım Kuralları (26 Ocak 1999 tadilatı ile), Türk Standardları Enstitüsü, Ankara, Nisan 1998. 7. ALTUN, M.C., "Buhar Difüzyonunun Dış Duvarların Nem ile İlgili ve ısıl Performansına Etkilerinin Değerlendirilmesinde Kullanılabilecek Bir Yaklaşım", Doktora Tezi, İ. T. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 1996. 8. PEHLEVAN, A. , Türkiye'de Higrotermik Koşullar Açısından Dış Duvarlarda Yoğuşma - BuharlaşmaAdaptasyon Sürelerinin Belirlenmesi, Doktora tezi, İ. T. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Kasım 1986.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=