--------------------1([AVALANDIRM� T�rmokopül uo Motlı:-1 Yüksekliği Cıt�r-k Yikstklik (cm} Açıkl:ım:;ı (mm) 1 15 10 Bilek hizası 2 45 30 Diz hizası 3 91 60 Beden afurlıl. mttkezj , 129 85 Sandbf,2C3l�nıası 5 167 110 Oıur.uı insan ba$ hiza>ı 6 258 170 Aval.t;ı insan ba.,,ı; hiı:ısı 7 303 200 Bastisıü 8 361 2.tO Eı.sozoıoıfezi hi1.uı Tablo 1. Sıcaklık Ölçüm Yükseklikleri Şekil 1. Model Hava Akış Konsepti .......... -., 1--/''!'-i ! . J�! / ,•.:- I,:1 ; fJ o □ s Şekil 2. Model içinin üstten Görünüşü, lsı Kaynaklarının Yerleşim Planı Şekil 3. Alt Hava Katmanlarında Yavaş Karışım Sağlayan Düşük Debili Fan Modeli Şekil 4 . Model İçi Yandan Görünüşü tabanına üç adet düşük debili aksiye! fan yerleştirilmiştir (Bkz. Şekil 3). Bu fonlar alt katmanlardaki akışkanı yavaşça karıştırmış, ancak kazandıkdıkları momentum kısıtlı tutulduğundan üst hava k a t m a n l a r ı n ı etkilememişlerdir. Fan çalışma hızları istenen debilere göre model dışından potansiyometreler ile kontrol edilmiştir. Modeldeki sıcaklıklar sabit termokupllar ile, akış sahasındaki sıcaklıklar ise mobil bir iskeleye yerleştirilmiş termokupllar ile ölçülmüştür (Bkz. Şekil 4). Bu iskele, model dışından hareket ettirilerek istenilen kesitlerde, dikey doğrultuda iki hat üzerinde sekizer ölçüm yapılmasını mümkün kılmıştır (Bkz. Tablo 1). Ölçümlerde radyasyona ve kalibrasyona bağlı hata payı, prototipde ± 0.15 °C ye denk gelmek üzere, model de ± 0.5 °C olarak belirlenmiştir. Dış devre debileri manometre ölçümlerinin kalibrasyonuile, küçük fonlardaki debiler ise imalatçının sağlamış olduğu fan eğrilerinden yola çıkı!arak belirlenmiştir. Bunlardaki hata payı ise % 5 civarındadır. A k ı ş görüntüleme çalışmalarında modelde ilgili noktalara, R 1 1 4 den daha hafif olan amonyak klorür enjekte edilmiştir. TESi SAT DERGiSİ SAYI 23 enjeksiyonun hareketleri, bir A rgon lazeri ve hareketli ayna sistemi ile yaratılan ışık perdesi ile aydınlatılmış, bir video kamerası ve gerekli donanıma haiz bilgisayarlar tarafından kaydedilerekincelenmiştir. 5.DENEYLER Deneyler 20 W/m2 , 27 W/m2 ve 38 W/m2 olmak üzere üç değişik soğutma yüküne karşılık gelen üç küme halinde incelenebilir. Her bir küme, biri fonlar işlemezken, diğer ikisi de küçük fonlar farklı hızlarda işlerken olmak üzere üçer deneyden oluşmaktadır. Burada belirtilen tüm sonuçlar prototipde simi.ile edilen değerler olacaktır (Bkz. Tablo 2). Aparat sabit şartlara eriştiğinde termokupl iskelesi hareket ettirilerek modelindeki sıcaklık dağılımı 7 kesitte alınan ölçümlerle belirlen miştir. Bahsigeçen 9 deneyiçin, veriş sıcaklıkları, deplasmanlı havalandırmada tipik olmak üzere 19 °C civarındadır. Yeriş debileri genelde yüksek tutulmuş olsa da (8-9 L/ s.m2) ı\SHRAE ofis binaları tasarım sınırları (4-1 O L/s.m2 ) içerisindedir. Yeriş menfezlerindeki hızlar yaklaşık 0.2 m/s dir. Hacim ortalama sıcaklığı ise yine konfor sınırları içerisinde kalmıştır (22- 23°C). 5.1 Deney Sonuçları İlk aşamada, her bir deney ıçın kesitlerdeki sıcaklık profilleri kıyaslanmıştır (Bkz. Şekil 5 ve Şekil 6). Soğutma yükü artışının sıcaklık dağılımı üzerindeki etkisi yüksek katmanlarda daha azdır. Bu durum, ısı kaynaklarından yükselen sıcak
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=