�����������������( ��������������� ?fuwt SS'J::'İ?t giysinin ısı ve nem transferine karşı olan direnci önemlidir. Giysilerin ısıl direnci için 1 cİo=0.155 m2 K/W kullanılmaktadır. Bu denklemin değişkenleri Tablo 1 'de verilmiştir. Tablo 1 Fanger Konfor Denklemi Değişkenleri Giyim Değişkenleri Aktivite Değişkenleri Çevre Değişkenleri Elbiselerin Direnci, l d Metabolizma Hızı, M İş, W Hava Hız ı , v Hava Sıcaklığı, T Buhar basıncı, P, Ortalama lşınım Sıcaklığı, T mı Fanger konfor eşicliği icerasyon gerektirdiğinden bilgisayar ile çözümü mümkündür. Bu denklemin Fanger ıs edilmiştir. İç bölge için: Sc=M-W-Eres+Ef-Ew-Qcrd Deri için: Ssk=Qcrd-Ersw Bu model ile birlikte deneysel çalışmalarla ortaya acılan etkin sıcaklık ve çalışma sıcaklığı indeksleri kullanılarak ısıl konfor bölgelerini tanımlanmak mümkündür. 3-YEJRJEJL., ll§lfL KONJFOJR§UZLUK Konfor modelleri ile cesbic edilen ortalama parametreler insanın genel ÇEVRE T İC BÖLGE IlE DERi ARASINDAKİ ısı TRANSFERİ 1ERllJl OLANiSiKAYBI NEFES llJl OLAN ISIKA YBI ATIKLARLA OLAN iSi KAYBI Şekil 3. Gagge Isıl Konfor Modelinin Şematik Gösterimi tarafından ynpılan ve parametrelere bağlı olarak bulunan sonuçlarından Konfor Diyagramları elde edilmiştir. Bu diyagramları kullanmak suretiyle tasarım parametrelerinin elde edilmesi mümkündür. Şekil 2'de orta aktiviceler ıçın Fanger Konfor Denklemi sonuçlarından elde edilen konfor diyagramları verilmiştir GAGGE lf§lfL KONFOR MOl0ELif Bu m odelde vücut iç bölge ve deri olarak ayrı ayrı düşünülmüştür (Şekil 3). İç bölge ve deri için ayrı ayrı enerj i dengeleri kurularak kararsız analitik model de denilebilen konfor denklemi elde olarak içinde bulunacağı ortamın değer!erini saptamadaetkindirler. Ancak bazı hallerdevücut genel olarak konforlu bir ortamda sayılabilirken vücudun bir kısmı ısıl konforsuzluk içinde bulunabilir. Yerel konforsuzluk da denilen bu durum hava sıcaklığı, hava hızı, yüzey sıcaklığı gibi bazı parametrelerin üniform olmayan dağılımları sonucunda ortaya çıkar. Yerel konforsuz!uğn neden olan başlıca parametreler aşağıdaki gibi sıralanabilir: a) Farklı sıcaklıktaki yüzeyler-Asimetrik ışınım alanı, b)Farklı hava hızları-Asimetrik hız alanı, c) Düşey doğrultuda sıcaklık değişimAsimetrik sıcaklık alanı, TESiSAT DERGİSİ SAYI 15 i ı i 10,00 20.00 30,00 l•lnlm Sl c:•kl l g! A•lm•Hlıl, C Şekil 4. Isıl Koııforsıtzluk Hissedeııleriıı Yiizdesiııiıı lpmm Sıcaklığı Asime/resi ile Deği;iıı,i d) Aşırı soğuk/sıcak döşeme. 1. Asimetrik Işınım Alanı Üniform olmayan ışınım alanı duvar, tavan, taban ve pencerelerin veya hacim içinde bulunan cisimlerin aşırı soğuk veya sıcak yüzeylerinden oluşur. Büyük pencerelerle kapanmışmahallerdesoğuk cam yüzey ile insanlar arasındaki ışınım ile olan ısı transferi sebebiyle meydana gelen üşüme hissi ortam konfor şartlarına uygun dizayn edilmiş dahi olsa yerel konforsuzluk olabileceğine uygun en iyi örnektir. ASHRAE'den alınan ve Şekil 4'de gösterilen farklı yüzeyler için gösterilen asimetrik ışınım alanı ile konforsuz hissedenlerin değişimi görülmektedir. Şekilden de görüleceği gibi en fazln rahatsızlık hissi sıcak tavandan kaynaklanmaktadır. Çeşitli standartların yavaş aktiviceler için önerdiği aşnğıdaki kriterler bu konforsuzluğu gidermek için önlem olarak görülebilir. • Döşemeden 0.6 m yükseklikteki düşey biryüzey için soğuk pencereveduvardan kaynaklanan ışınım sıcaklığındaki değişim 10°C'dan, yatay bir yüzey için ise 5°Cdan küçük olmalıdır. 2. Asimetrik Hız Alanı Şekil 5. Ortalaıııa Hava Hızıııııı Koııforsuz 0.00 Hissedeııleriıı Yiizdesiııe Etkisi 0.10 0.20 o.Jo o.�o Ortalama Havoı Hl zi, mısn
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=